Zombieland.

Ürkmüş halde Matias'a sokulmuş sarhoş gibi davranan süper kahramanını izliyordu. Oliver'ı kolundan çeken kızın bir dakikadır kendisine seslendiğini duymak bu kargaşada oldukça zor olmuştu. Henüz hiç tanımadığı kız Pietro'yu Adras'ı getirecek kadar ortalık karışmadan sakinleşmesi için bir odaya götürmesini istiyordu.. Muhatabın kendisi olmasına şaşırmıştı çünkü acil durumlarda aranacak listesinde olmayacak kadar panikti. Esmer cadı Limon'un tutunacak tek dalı olan Durmstrang'lı çocuğu da Oliver'a itmişti. Etrafa baktığında yetişkinlerin hatta ev sahiplerinin çoktan yemek odasına gittiğini gördü. Pek bir seçeneği kalmayan Phoebe ürkek adımlarla duvara yaslanmış öfkeli gence yaklaştı. Yanında duran sarışın kız da korkusunu bastırmaya yardımcı oluyordu. Yine de tüm bunlar radyoda dinlediği korku hikayelerinin aklına gelmesini önlemiyordu. Zombiler sevdikleri insanları tanıyamazlardı. Limon'a pasta almıştı, onu unutmuş olabilir miydi? "Pietro benim Phoebe, hatırladın mı? İçeri odaya gidelim mi?" Sanki küçük bir çocuğu ikna etmek istiyor gibi ekledi. "Hem aşçıya söylerim bize yemekten önce pastadan getirir." Bu ana olabildiğince saçma bir giriş yapması Pietro'yu güldürmüştü. Gülünce bir adım geriledi. Dişleri düzgün ve güzeldi ama cidden zombi olabilirdi. Bu yüzden kendisini güvence altına alabilmek için "Ama beni ısırmayacağına söz vermelisin." dedi ve ürkek adımlarla yaklaşıp koluna girdi.

Sarışın cadının Pietro'ya ürkek tavırlarla yaklaşmasını kenardan izliyordu. Tanıyormuş gibi konuşan cadının bu korkak hallerini anlamlandıramadı. Belki onu da lunaparkta sallandırmışlardı. Nephthys kardeşler ne kadar zıt dururlarsa dursunlar aslında birbirlerinden çok farklı olmayan zevklere sahiplerdi. Hoş, Agnes de Limon'dan farklı bir durumda değildi. Düşmemesi için koluna girdiği büyücünün yanında aralık kalmış ağzıyla şaşkınca duruyordu. Ne yapması gerektiğinin farkında bile değildi. Daha bir kaç saniye önce, bir yumruk her şeyi mahvetmezken yakışıklı büyücü o çekici gülümsemesiyle cadının yanaklarının kızarmasına neden olacak kinayeli sözü söylüyordu. Cevap verme fırsatı bile bulamamıştı. Bir şey söyleme zorunluluğuyla "İyi misin?" dedi. Büyücünün öfkeli bakışlarından daha çok korktuğu kişi Adras'tı. Henüz olay yerine teşrif etmemişti ama Agnes onun elinin ne kadar ağır olduğunu tadacak kadar yakınlaştığından her an bir yerden çıkmasına hazırlıklı duruyodu. Limon büyücünün diğer koluna girdiğinde biraz gerildi. Tek başına koca cüsseli adamı taşıyabilecek bir kıskançlık göğsünde ateş gibi yayılıyordu. Bu Tanrı vergisi yeteneği sayesinde saçlarına sıçradı. Bakır rengine dönen uzun saçları omuzlarında alev gibi parladığında başını utançla yere çevirdi. Sanki saçlarını değil yüzünü saklamak istiyordu. Phoebe en sonunda herkesi bir odaya tıktığında sakinleşmek için bir kaç adım uzaklaştı. Teninde onun sıcaklığını hissederken bunun pek kolay olmadığını söyleyebilirdik.